Wat maakt een band goed? Of beter gezegd: wat maakt een goede band? Niet alleen de muziek speelt hier een grote rol bij, maar ook hoe de band zich profileert is bepalend voor het succes. Het bandlogo, artwork en de rest van de grafische vormgeving zorgen voor de eerste kennismaking met de band. Wanneer dit klopt bij de muziek zal een band naar nieuwe hoogtes kunnen stijgen.
Toen ik de drie bandleden van Dreckneck in 2017 leerde kennen hadden ze net hun eerste EP uitgebracht. Deze CD, met acht eigengeschreven nummers en coverart van de zanger liet al heel duidelijk zien wat voor band Dreckneck was. Een band met een rotsvast vertrouwen in de muziek die ze maakten, die ervoor wilde zorgen dat ze gehoord worden. Uitdenken welke strategie nodig was om dit te bereiken, ondersteund door een vormentaal die past bij deze ambitie, was de volgende stap.
Als eerst ben ik gaan kijken naar wat de band wilde uitdragen en wat ze wilden bereiken met de communicatie. Snel werd duidelijk dat zowel de band als de nummers die ze maken samen te vatten zijn als creatief, eigenwijs en met een grote invloed uit de Amerikaande Stonerrock. Dit eigen karakter wilden ze in een eigen vormentaal gegoten hebben om zo café’s, poppodia en festivalorganisaties duidelijk te maken wat ze binnen zouden halen, al voordat ze de nummers zouden luisteren.
Eerste schets van het bandlogo
De verschillende versies van het bandlogo die in gebruik zijn
Met dit in het achterhoofd heb ik allereerst een nieuw font ontworpen die deze creativiteit en eigenwijsheid uitstraalde. Dit lettertype – stoer, met een fleugje western- is nu het de kern van de Dreckneck vormentaal; het wordt niet alleen gebruikt voor het logo, maar ook voor de albumhoezen, backdrop en merch.
De backdrop van de band, waarvan de lucht in de letters zo is ontworpen dat de lichten op het podium de kleuren laten verschieten voor een psychedelisch effect
De backdrop is afgeleid van het artwork horende bij de Stonerrock (ook wel Desertrock genoemd). Bands zoals Kyuss en Queens of the Stone Age hadden begin jaren 90 een eigen design dat niet alleen te herkennen was aan de vormen, maar ook aan de kleuren uit de Amerikaanse woestijnlandschap in Californië, waar de bands vandaan kwamen.
In zomer 2018 ging Dreckneck de studio in voor hun eerste full length album Dirty Habits (Rule Us All). De titel van dit album lag verankerd in verschillende nummers en ook in de titeltrack van het album. Hoe deze ‘dirty habits’ gevisualiseerd konden worden was door de band alleen nog maar samengevat in een gevoel: iedereen heeft slechte gewoonten waar we niet onderuit komen. Dit idee moest uitgewerkt worden tot een verhaal wat elke persoon die de CD in handen zou krijgen zich in zou kunnen herkennen.
De albumcover van Dirty Habits, uitgevoerd in een grove stijl met felle kleuren om de kracht van de muziek te evenaren
Bij het artwork, uitgevoerd in een grove stijl geïnspireerd op middeleeuwse housnedes, kwam de strijd met je slechte gewoonten centraal te staan, met het eeuwenoude motief van de slang als boosdoener. Belangrijk was om de spanning op te zoeken bij dit concept, en de eigenzinnigheid van de band ook weer terug te laten komen. Zo kwam het plan om een man te laten vechten met de slang -zijn eigen ‘dirty habits’. De spanning werd opgezocht door zowel de man als de slang een manier te geven om te winnen. De mond van de slang was opengesperd om toe te slaan, maar op de achterkant van het hoesje zie je dat de hand van de man zit stevig om het eind van slang vast heeft, om te laten zien dat hij nog niet klaar is het gevecht op te geven. Dit beeld is ook gebruikt op de stickers ter promotie van de CD.
De bandsticker in het wild
Een detail van de allover print aan de binnenkant van het album
De binnenkant van het hoesje moest een ‘wow’-effect hebben, iets wat de aanstaande luisteraar na het zien van de buitenkant niet zou verwachten. Daarom heeft de binnenkant een alles bedekkend psychedelisch patroon. De organische vormen zijn geïnspireerd op cellen, om de binnenkant van de slang na te bootsen. Want uiteindelijk is de strekking van het album dat we allemaal, vroeg of laat, worden opgeslokt door onze slechte gewoonten.
Begin 2019 is Dreckneck weer de studio in gedoken. Ditmaal om een single op te nemen: ‘She’s Mine’. Een nummer over jaloezie en verlangen naar een verleidelijke vrouw die altijd ver buiten bereik blijft. Het idee achter het artwork voor de plaat is dat de man in kwestie zijn frustratie uit door haar te tekenen. Maar tijdens het schetsen van het gezicht slaat de jaloezie toe, waar hij boos ‘she’s mine’ overheen krast.
De eerste schets en meteen het uiteindelijke ontwerp voor de single She’s Mine
Na het uitbrengen van deze single kwam een nieuwe tweede gitarist de band permanent versterken. De grunge en psychedelische invloeden die hierdoor aan de muziek werden toegevoegd zorgde voor een meer gelaagde en volgroeide sound van de band. Door deze muzikale impuls was de band op zoek naar meer manieren om zich op de kaart te kunnen zetten. Om beter te kunnen netwerken werd een visitekaartje en bandCV ontworpen. Bij dit ontwerp ligt de nadruk op de muzikale fundering van de band -Amerikaande stonerrock- om zo bij platenlabels en boekingskantoren meteen een duidelijk beeld te schetsen wat ze voor zich hebben.
De voorkant van het visitekaartje voor de bandleden, met iconen van alle vier instumenten en de vier belangrijkste online media waar de band op te vinden is
Om ook bij (potentiële) fans een blijvende indruk te maken, en te zorgen voor een manier om de band te sponsoren, is de eerste merch ontwikkeld. Hierbij heb ik me laten inspireren door de stijl van comic books. Het verhaal wat afgebeeld is staat open voor interpretatie, om zo mensen te verleiden er langer naar te laten kijken. Maar net als de rest van de ontwerpen is het ook weer stoer, strak en vol woestijnelementen.
Het ontwerp voor het shirt met een vrij te interpreteren verhaal
Voor meer informatie over de Dreckneck, de muziek die ze maken en waar ze optreden: ze zijn te vinden op Spotify, Facebook, Bandcamp en Instagram.